Christianus van Hout, de eerste rector van Odiliapeel

Kruisheer Christianus van Hout was van 1930 tot 1937 de eerste rector van Odiliapeel.

De woeste gronden

De latere Odiliapeel heette aanvankelijk de Peelse Heide en behoorde tot het grondgebied van de gemeente Uden. Toen de gemeente er de woeste grond begon te ontginnen kreeg het de naam Terraveen. Na 1923 verkocht de gemeente percelen die op eigen risico geschikt voor de landbouw konden gemaakt worden. Enkele Udense boeren vestigden zich daar om onder primitieve omstandigheden te werken. Ze woonden er op ongeveer anderhalf uur lopen van de parochiekerk in Volkel. Busverbindingen en verharde wegen bestonden toen nog niet. De Udense kruisheren trokken zich de geestelijke begeleiding van deze landbouwers aan.

drie kruisheren in habijt in de voordeur worden toegesproken
De eerste rector van Odiliapeel wordt toegesproken (vlnr. Chr. van Hout, J. van den Braak, W. van Dinter)

Kruisheer en leraar

Christianus van Hout (1860-1937) verrichtte er pionierswerk in de zielzorg. Hij werd geboren in Schayk op 8 september 1860. Zijn middelbare studies doorliep hij in Megen. Op 22 augustus 1881 trad hij in bij de kruisheren in St. Agatha. De eenvoudige professie deed hij in St. Agatha op 22 augustus 1882 en de eeuwige professie eveneens in St. Agatha op 22 augustus 1885. Op 19 juni 1886 werd hij in Luik tot priester gewijd.

Daarna werd hij benoemd voor het kruisherenklooster in Uden en bleef er zijn hele leven lang conventualis. Op 14 september begon hij als leraar op het college. Hij onderwees hoofdzakelijk Latijn in de klassen van grammatica en syntaxis. Op 23 augustus 1931 vierde hij zijn gouden kloosterjubileum. Toen het schooljaar 1931-1932 van start ging, trad hij niet meer aan als leerkracht. Het was goed geweest.

Zielzorg

Christianus van Hout had in de kruisherenkapel een drukke biechtstoel. Hij kende de mensen in de Peel persoonlijk. Hij was al zeventig, toen hij op een hoge boerenkar in weer en wind naar de Peel trok om de boeren te bezoeken en biecht te horen. Met de goedkeuring van pastoor Van de Ven van de parochie Volkel en van de bisschop van Den Bosch bouwde hij een eenvoudige pastorie en een noodkerkje.

zicht op het middenschip van de noodkerk met lege banken in een schuurachtig gebouw
Het interieur van de noodkerk in Odiliapeel, ca. 1930

Kerkwijding

Uit waardering voor de geestelijke zorg van de kruisheren had de gemeente op 5 mei 1930 aan de Peelse Heide al de definitieve naam van Odiliapeel gegeven. Nu werd Van Hout door Mgr. A.F. Diepen tot rector benoemd van het noodkerkje. Op 14 september 1930 wijdde Mgr. Diepen dit noodkerkje plechtig in, in het bijzijn van Mgr. Pacificus Bos o.f.m., apostolisch vicaris van Pontianak, de eerste bisschop uit Uden en oud-leerling van de kruisheren in Uden. Aanwezig waren ook magister-generaal Wilhelmus van Dinter en de Udense prior Joannes Isidorus van den Braak.

zicht op het priesterkoor met bisschop tijdens de wijdingsplechtigheid van het noodkerkje
Inwijding kerkje Odiliapeel door Mgr. Diepen, 1930 (tevens vlnr. mgr. Pac. Bos, mgr. W. van Dinter, J. van den Braak en Chr. van Hout)

Overlijden

Christianus van Hout overleed in Odiliapeel op 10 oktober 1937 en werd er op het kerkhof begraven. Hij werd opgevolgd door Piet van Dooren (1901-1976), die er tot 1946 rector domus en pastoor van de parochie was en daarna benoemd werd voor Neeritter.